Glee.

He is the reason why I Love Glee.

Ohhhhh Lalalala!

I'm Yours.

Magkasama kami ni Bogs sa isang birthday ng kaibigan. I was flipping through the videoke song book looking for a song title which I can't quite remember.

Me: Bogs, ano ba yung song ni jason mraz? yung hit nya?

Bogs: Uhmmm.. (pakipot)

Me: Sige na bogs, spit it out!

Bogs: Alam ko pero di ko sasabihin.

Me: Ano ba yan. Sige na bogs,pleaseeee.

Then he unexpectedly held my hand then looked straight into my eyes.

Bogs: I'm Yours. 

Huwaaaaaaaaaaaaaaw! Tumaas ang pechay ko hanggang sa Adam's apple ko.hahaha

Sweet ng Bogs ko no? 

New Old Love.

I loved him before but then it came to a point that I need to let go of that emotion. I loved him but the problem is...

He is straight and never will love me back.

I have convinced my mind that I can only have him as a friend. And since then I have moved on.

But when he decided to come back to our hometown to work in the same company that I am working in right now, the old feelings came back. 

Here comes my vulnerable heart...warming, gearing, and opening up again to,

my New Old Love, Bogs!

Ram.

Hindi ko makuhang maibigay ang aking lubos na tiwala sa kanya sa umpisa. Nagsimula kasi sa hindi magandang pangyayari ang aming unang pagkikita.


Siya si Ram.


-Flashback Summer of 2011-


Niyaya ako ng isa kong kaibigan na isa ring PLU sa kanila. Sabi niya may mga masasarap daw na "putahe". Mga bata pa raw ito at preskong presko. Labag man sa kalooban ko kasi di ako pinalaking malandi ng magulang ko (ching!), kinaya kong pumunta dahil nakakahiya naman tanggihan ang isang imbitasyon (ching na ching!)


Pagdating ko dun dumeretso agad kami sa lugar kung saan kami mag iinuman ng mga boys. Nag tsikahan muna kami ng kaibigan ko habang hinintay ang mga putahe este ka inuman pala. Di nagtagal dumating din sila. Lima as in Lima ang dumating (haaaay when it rains it pours talaga). 


Tiningnan ko isa isa sa kanila. Okey lang ang itsura ng iba, kumbaga keri lang ngunit isa ang ang nag stand out... 


(at tama kayo sa inyong hinala)...si Ram.


Ngunit may isang problema...type siya ng kaibigan ko! (pero mas maganda pa ako sa kanya ha. hahaha)


As expected nabighani ang mga boys sa alindog ko (parang pang bold starlet lang. haha). Isa isa nang natutumba ang mga bote ng red horse habang palalim ng palalim ang gabi. Ang mga boys naman ay pa landi ng pa landi (aphrodisiac pala ang red horse? nay geyd!). Pero tanging si Ram ang ayaw bumigay. Nasa isang sulok lang siya at di gaya ng mga kasama ay nakikitawa lang pero hindi kumakagat sa mga sinyales na binibigay namin.


Hanggang sa napagkasunduan na naming mag inuman nalang sa isang motel room at ito ang nangyari.


Ang tanging regret ko lang ay...hindi si Ram ang naging kasama ko sa langit nung gabing yun. 


-Taong kasalukuyan-


Nag simula sa isang text na nasundan pa ng isang libo't isang mga text pa. Sa simula, duda ako sa naging motibo ni Ram. Casual lang ang mga messages nung una kaya lang naging maganda naman ang mga kwentuhan kalaunan. Makulit ang bata, kahit paminsan minsa kay di ko ma replayan, kursunada pa din. Sa ilang linggo naming pakikipag text, lumevel up sa tawagan hanggang sa nagkasundo kaming magkita ulit kaming dalawa lang.


Plinano ko na ang lahat na gagawin ko (hoi promise wala akong planong gawin ang kahalayan sa kanya, dalagang pilipina kaya ako. haha. defensive?). Sa pagkakataong ito, susubukan ko tingnan ang motibo sa likod ng pakikipag text, usap at kitang muli.


Nagkita kami at nagkayayaan ulit na mag inuman. Kumain muna at syempre ako ang nagbayad kasi estudyante pa naman pero nagulat ako, hinding hindi nag demand. Inorder ang pinaka value sa lahat ng value meal (plus point to). Pagkatapos kumain pumunta kami sa isang videokehan, ayaw pa rin mag demand at gusto yung pinaka murang beer. Binigyan ko ng pera para siya ang magbayad ng beer at sinuli ang sukli up to the last centavo.


Kinabukasan nung paghihiwalay namin binigay ko sa kanya ang sukli sa hotel para mag pang load at pang text pero nagalit at siya lang daw bahala sa load niya. Imperness this child is impressing me. 


Akala ko yun na yung last ng communication namin pero... three months after, eto pa rin kami halas araw2x magkausap. Tinanong ko siya minsan kung ano kami pero tanging ito ang sinagot,


"'di ko alam at wala akong pakialam basta masaya ako sa iyo"


Owmaygaaad! I'm fainting ang drama ko!


Looking back, dati hindi ko makuhang maibigay ang aking lubos na tiwala sa kanya sa umpisa. Nagsimula kasi sa hindi magandang pangyayari ang aming unang pagkikita. Pero ngayon mukhang ibibigay ko na ng bonggang bonggang...


101%.

Lost in the Deep.

I can't sleep.

Random thoughts,

Of a mind that has been wondering.

Extreme feelings of emotions,

From a heart that has been longing.

A piercing pain,

In a bruised soul that has been hurting.

I can't sleep.

For I am tired, disoriented and lost in the Deep. 

Random Thoughts.

You can never take a good man down.


Unless, he's a bottom.  :)

Pangarap ka na lang ba.

Gusto kong kantahin to para kay Bogs! 
---------------------------------


Pangarap ka na lang ba
by: Jaime Rivera


Talaga yatang walang pag-asa
Upang ako'y iyong ibigin pa
Pano mangyayari gayong
Ako'y di mo pansin
Pano mo malalaman sayo'y may pagtingin

Lagi na lamang sa aking isipan
Sana ito'y iyong maramdaman
Masabi ko na sana
Na minamahal kita
Doon mo lang malalaman
Pag-ibig ko'y hanggang


Chorus
Pangarap ka na lang ba
O magiging katotohanan pa
Bakit may mahal ka ng iba
Ngunit di bale na
Kahit mahal mo sya
Mahal naman kita

Kung totoong lahat ng iyan
Sana ako'y nangangarap na lang
Masayang man
Iyan ay pangarap lamang
Di naman ako ganong masasaktan

Repeat Chorus

Paano mangyayari
Gayong ako'y di mo pansin
Pano mo malalaman
Pag-ibig ko'y hanggang

Repeat Chorus 2x

Mahal naman kita

---------------------------------

More emphasis on the last line ha. Hahaiz...hirap talaga magmahal sa mga straight na bestfriends. Puchaks!

Balik na nga ulit ako sa pagiging straight. Echos! bwhahaha

Year of the Dragon.

Preskong-presko lang na balita. Just fresh from the oven 'ika nga. Ang aga ng pagpaparamdam ng Year of the Dragon sa amin.


Mahilig kaming manood ng pamangkin at tatay ko ng basketball sa TV. Tonight happened to be Game 3 of the Talk N' Text and Powerade championship series pero dahil wala akong team (Petron fan ako), naglagi lang ako sa kwarto para mag blog.


Ang nanay ko naman ay Abs-cbn teleserye fanatic. At dahil naunahan siya sa TV ngayong gabi, naka pouting lips lang na naka upo sa gilid.


"Tang ina, bakit naman kasi di binantayan. Ang tanga-tanga niyo naman.." narinig kong sigaw ng tatay ko na parang bang may kaaway.


"Shit, oo nga tay! no ba yan...blah...blah...blah" sambit naman ng pamangkin ko.


Hindi mo na maintindihan pinagsasabi nila dahil sabay silang nagsasalita. Galit sa mga players ng basketball. Ang ingay talaga, pramis.


Here comes Enteng...este si Nanay pala...


Tick! Patay ang TV.


At nagulat ang Tatay at pamangkin ko sa biglang katahimikan.


"Ano ba naman yan para kayong mga bata. Ang iingay niyo. Hindi ko na nga nakita si Budoy dahil sa walang hiyang basketball na yan. Nalaman na kaya ng Governor na apo niya abg bata? Ano na kayang nangyari kay Richard at Dawn sa Walang Hanggan. Kung aatakehin lang din kayo sa puso dahil sa baketball na yan, mabuti pang walang manonood sa atin. at tsaka, bakit ba kayo galit na.......blahhhhhh....blah.....blahhhh." pasigaw na sermon ng nanay ko.


Sinilip ko sa sala pero biglang nagsipasukan ang tatay at pamangkin ko sa kwarto.

Bwhahahahaha. Ang iingay nyo kasi mga mokong, ayan tuloy nagising ang tunay na Dragon!


Hanggang sa katapusan ng post na ito di pa rin ako makatigil sa pag tawa. hahahaha!

Game of Thrones.

I am presently hooked into a new series from HBO, The Game of Thrones.


The story is set in medieval times during the time of dragons and knights. Seven noble families fight for control of the mythical land of Westeros. Political and sexual intrigue is pervasive...


...blah...blah....blah...


ah basta, maraming espada ang makikita!


Eto nga sa baba ang pinakapaborito kong espada na nakita oh!

O, di ba mahaba at matulis pa?


Nood na! Pramis hindi kayo mabibitin sa mga espada. hahaha

Bogs!

"Ikaw talaga Bogs! Ipinamimigay mo naman ako sa iba eh"

Yan ang mga katagang binitawan niya nung pauwi na kami. Hinatid namin ang ibang mga bisita pauwi sa kanila. Alas dos na ng umaga at katatapos lang ng birthday celebration ko. (Ganyan ako kabait, ang celebrant pa ang naghahtid sa mga bisita. haha. kaya pala marami ang nag attend, may free ride pala pauwi. parang may jeepney strike lang! hehe) 

Siya si Bogs! Isa sa mga bestfriends ko. Medyo mas bata sa akin ng ilang taon pero click pa rin personalities namin. Mahiyain sa hindi niya kakilala pero makulit pag medyo ka close na niya. Boy-next door type ang looks. Balingkinitan, maputi at ang ganda ng mga mata.

Nagkakilala kami dahil nanliwagaw siya dati sa kinakapatid kong babae na parang koreana. Nung una walang ka dating2x sa akin kasi medyo bata talaga ang itsura. (Ayoko namang ma Bantay Bata 163 no!). The attraction just came recently nung medyo nag mature na din kahit konti ang itsura pati na rin personality.

-9:30 pm Birthday ko-

Napansin ko ng konti na medyo tahimik si Bogs sa isang sulok. 

"Bogs! Anong problema mo?" - ang tanong ko habang kinikiliti siya.

"Bogs! medyo na out of place ako. Karamihan kasi dito, kasamahan mo sa trabaho" sagot naman niya.

Tiningnan ko siya ng matalas na nakasimangot at nakataas ang isang kilay!

"Hoi, wag kang mag inarte. Puchaks kilala mo naman lahat ng tao dito ah. May mga nagkaka crush pa nga sa'yo dito di ba?

Pagkasabi ko nun bigla akong tumalikod sandali at kinuha ang isang kaibigang babae na alam kong may gusto sa kanya...si Kreng (short for kerengkeng. haha)

Doon pala ako nagkamali.

-10:30 pm birthday ko pa din-

Tiningnan ko ang sulok kung saan umupo si Bogs at si Kreng. Aba! Mahabaging ulap at langit! Mukhang nag eenjoy na! Ang laki na ng ngisi habang hinaharot ni Kreng(take note siya lang ang hinarot. ahaha. defensive)!

Tumingin siya sa akin na para bang nararamdaman na nakatingin din ako sa kanya. Tumango lang ako. Ayokong mapapansin niya ang pagkaka inis ko at ang namumuong bagyo sa loob ng aking damdamin (parang sendong lang. hehe)

-2:00 am di ko na birthday, nasa kotse na kami pauwi-

"Oi, baba ka na, di ba gusto mong matulog sa bahay ni Kreng?" - sambit ko para inisin lang siya.

"Ikaw talaga Bogs! Ipinamimigay mo naman ako sa iba eh" sagot naman ng loko.

"Asus, gustong gusto mo na namang hinaharot ka niya eh" - paselos effect ko naman.

"Loko-loko, ikaw nga nagpapunta sa kanya di ba? Kasalanan mo kasi"

Di ako kumibo. Lalong paselos effect (kahit walang karapatan, keri lang. haha)

"Bogs! ikaw lang ang Bogs! ko. Kung magselos naman to parang ang ganda-ganda ng pinagseselosan. Eh ampangit nun Bogs!"

Katahimikan....Ayoko ko sanang tumawa ngunit nakakatawa talaga ang huling sinabi niya.

"Bwahahaha. Loko-loko. Tayo na nga, uwi na tayo" pang ayaya ko sabay batok sa kanya.

Pero pumalag.

"Tsk. Pa kiss muna sa Bogs ko!" 

Pahabol nman niya na may halong pang inis at pagpapa cute.

Tumawa ako ng malakas at di pumayag...

.

.

.

.

.

.

...na hindi sa magkabilang cheeks ang kiss niya.

"Naaaks. Bango talaga ng Bogs ko ah! Happy birthday!"

Gusto kung tumabling kaya lang baka magulo pa ang pagkahabahaba kong hair. Pak!. hahaha

In Love...again!

Ayan ka na naman.


Di ka na naman makatulog dahil sa kaiisip.


Di mo na naman linulubayan ang pagtetext.


Nagtatampo ka na naman pag di nagpaalam sa'yo.


Binibigyan mo na naman ng ibang kahulugan mga kilos niya.


Nagseselos ka na naman sa iba.


Lagi na naman ang kapakanan niya iniisip mo.


Gusto mo na naman na palagi kayong magkasama.


Humihingi ka na naman ng atensyon.


Gusto mo na namang suklian pagtingin mo.


Pero ano ba talaga?


Boyfriend ka ba o hamak na Bestfriend lang nya?

Purpose.

After almost a year of thinking very hard on what to do with this blog, I finally decided...

I'm keeping it. (O!, akala nyo lilisanin ko na din tong blog ko just like Soltero's Innuendos, Mandaya Moore and Call Center Confidential...man, i miss their blogs!)

And with saying that I finally found the real purpose of this blog. I started with this blog early last year because I want to join the bandwagon of the blogs tackling about bisexuality and the adventures that go with it. Like the people that I look up to (refer to the above) in the world of blogging, I wanted to please people, make them laugh and in some ways inspire them. However, I realized that the great bloggers do not have this as their primary goal. Their primary goal is really not to write for other people but to write for THEMSELVES.

So this is what I am gonna do. This blog's main purpose is not to gain the most readers and followers but rather...

...to be a simple personal diary of me.